نیایش صلح

خداوندا مرا وسیله صلح خویش قرار ده

آنجا که کین است ، بادا که عشق آورم.

آنجا که تقصیر است ، بادا که بخشایش آورم.

آنجا که تفرقه است ، بادا که یگانگی آورم.

آنجا که خطا است ، بادا که راستی آورم.

آنجا که شک است ، بادا که ایمان اورم.

آنجا که نومیدی است ، بادا که امید آورم.

آنجا که ظلمت است ، بادا که نور آورم.

آنجا که غمناکی است ، بادا که شادمانی آورم.

خداوندا ، بادا که بیشتر در پی تسلی دادن باشم تا تسلی یافتن.

در پی فهمیدن باشم تا فهمیده شدن.

در پی دوست داشتن باشم تا دوست داشته شدن.

چه با دادن است که میگیریم.

با فراموشی خویشتن است که خویشتن را باز مییابیم.

با بخشودن است که بخشایش به دست می آوریم.

با مردن است که به زندگی بر انگیخته میشویم.

نیایش صلح – فرانچسکو قدیس