استاد میگوید:
از یک سو میدانیم که جست و جوی خداوند مهم است. از سوی دیگر ، زندگی فاصله ای میان ما و او می آفریند.احساس میکنیم الوهیت ،ما را نادیده میگیرد، یا گرفتار مشغولیت های روزمره مان میشویم.
این ، احساس گناهی در ما پدید می آورد : یا به خاطر خدا ، زندگی را بیش از حد انکار میکنیم ، و یا به خاطر زندگی ، خدا را بیش از حد انکار میکنیم.
این تضاد ظاهری ، صرفا خیال است : خدا در زندگی است و زندگی در خداست. آدم فقط باید از این موضوع آگاه باشد ، تا سرنوشت را بهتر بفهمد. اگر بتوانیم در هماهنگی مقدس پیرامونمان در هر روز نفوذ کنیم ، همواره در مسیر درست قرار خواهیم داشت ، و وظایف مان را به انجام خواهیم رساند.
مکتوب - پائولو کوئلیو
سلام. مطالب وبلاگت رو تا جايی که خوندم خيلی قشنگ و مفید بود. خسته نباشی.